Efsaneye göre, çok eski zamanlarda doğa gölün etrafında büyük bir uyum ve denge içinde yaşamaktaydı. Ancak bir gün, karanlık ve kötü niyetli varlıklar ortaya çıktı. İnsanlar, içlerindeki karanlık arzulara yenik düşerek sevgi ve saygıyı unuttular. Böylece gölün huzuru bozuldu, korku, nefret ve ölüm etrafı sardı. Gölün sakinleri, özellikle balıkçılar, bu kötü ruhu “La Miringua” olarak adlandırdı. Onlara göre, La Miringua günahkarları gölün derinliklerine çekerek sonsuza dek orada hapseder. Bu yüzden kimse göle yaklaşmaya cesaret edemez. Efsane, doğa ve insan arasındaki kutsal dengenin ne kadar hassas olduğunu ve kötü niyetlerin bu dengeyi nasıl bozduğunu anlatır.
